YARASA
YARASA
Yarasa yuvasına düştüm sahilde
Nasılda arayıp buldu beni İzmirde
Balayımızı yapmıştık balıkesirde
Zamanla unutulup gitti o sevgimiz
Baban soymuştu bir yarasa gibi seni
Sırtından almıştı o güzel elbiseni
Hiç bilemedim elbisenin gizemini
Bir meleğe benzetmişim o yarasayı
Yarasa vahşidir yaşarlar mağarada
Avlanır onlar hep gece karanlığında
Kördür lakin bulur avını Radarınla
Radarın kırılsın avını bulama sen
Ahtapot gibi sardı çıplak kolarını
Durmadan emdiler kırmızı kanımı
Bitince kanım attılar kapı dışarı
Düşermiyim bir daha o kollarına ben
Yıllarca hep o yarasalarla yaşadım
Sonunda kendi yuvamıza kendim yaptım
Hak istediler vermeyince aldatıldım
Nasıl düştüm o yarasa yuvasına ben
Ayrı ayrı kazdılar dünyada kuyumu
Hiç fırsat vermediler içmeye suyumu
Yıllarca beraberdik bilemedim soyunu
Meyer bir yarasaymış emdi tüm kanımı
Meleklerle dolu sanırdım şu dünyayı
Oysa yarasalar sarmış her bir tarafı
Onlar kan emerek sürdürürler hayatı
Bilemedim nasıl düştüm yarasaya ben
Yazan Celal TİRİT
