MUSALLA TAŞI

 

                            MUSALLA TAŞI

Bir gün ölürsem omuzlarınız da taşırsınız beni
Sağlığın da bilinmeli her insanoğlunun değeri
Ölünce zaten çürüyüp gider onun tüm etleri
Saygı olsun diye musallada tutarlar  son nöbeti

 Niye musalla taşı demişler ki o taşın adına
Her kişiye kısmet bile olmuyor orada yatmaya
Kısmet olanı getiriler helalleşme noktasına
Bilen varsa söylesin o naaş’ın sonra durağına

Çok isterim tanrımdan kısmet eder o taşı bizlere
Nicelerimiz hasret gidiyor sekiz metre kefene
Bunu bilenler dikmez başkasının malına gözüne
Düşün dostum buradan kimlerin gelip de geçtiğine

 Bir gün kısmetse yatıracaklar o musalla taşına
Kaçırmayalım diye nöbetçi dikecekler başına
Bir gülü esirgeyen dost çelenkle uğurlar mefta’ya
Yaradanım ihsan hidayet versin tüm insanoğluna

Yaşamı boyunca hep ihtiyar bunak derdiniz ona
Açıp gözünüzü bir baksanıza onun tabutuna
Hiç birşeyi götürmüyor bırakıyor bir başkasına
Mevta definle unutulur hatırlanmaz o bir daha

Defalarca gördüm o taşın üzerinde yatanları
Camiden çıkıp da mevta’nın başında saf tutanları
Saygıda kusur olmasın diye orada bulunanları
Her zaman hor gördünüz şimdi gidiyor kara toprağa

Helalleşmek için gelirler yatan mevtanın başına
Yaşarken bilmezdin değerini emerdiniz kanına
Anlayınca dünyanın kimseye baki kalmadığına 
Bak sende geldin mevta'yı helal ediyorsun hakkını

Merakımı yenemedim bir gün sordum taş da yatana
Ne yaptın da getirip koydular tabutunla buraya ?
Size ibret için koydular beni musalla taşına
Kalp kırma dost birgün koyarsın bu musalla’yı başına

Her kişiye kısmet olmuyor musalla taşında yatmak
O helalleşme yerinden ebedi yolculuğa çıkmak
Kimine kısmet bile olmuyor gül suyuyla yıkanıp
O,buz gibi bembeyaz kefenle kara toprağa girmek

Unutma ölüm şerbetini tüm canlının içeceğini
Söyleyin dün var olanların şimdi nereye gittiğini
Bakın TANRIM herşeyi harfi harfiyen bildirmiş bizleri
Hatta musalla taşı kabirle teşhir etmiş gidenleri

Bir imam soracak mevtanın nasıl biri olduğuna
Orada ki cemaat verecek mevta’nın kararına
İyi de kötü de bin’er hocanın nakliye aracına
Dünya kimseye baki değil unutma sen yaradana

Bu kadar emare varken içiyor dost dostun kanına
Yalan söyleyemem nasıl geleyim son yolculuğuna
Hocam şahit gösterecek beni senin doğruluğuna
Nasıl iyi ve yada kötü bilirim derim ALLAH aşkına

İmam hep sorar bu mevtayı nasıl bilirsiniz diye
Yanlış beyan bize yakışmaz neden şahit’im ben niye
İyidir dersem döner’mi dersiniz o mevta geriye
Bu soruya ona sor söylermi yalan benim yerime

Bir çıkarı olmadan ölümü TANRI yı unutanı
İyi diyemem komşusu açken kendisi tok yatanı
Asla yalan söyleyemem hocam sorma beni bunları
Neden düşünmedi senin aracına bineceğini

Atıyor hocalar bütün yükü cemaat’ın üstüne
Neden demiyor cemaat bilemez senin iç yüzüne
Bak az kaldı seninde RABBİN'le birgüzel yüzleşmene
Gerek var mı mevta için dünya da yalan söylemeye

Hocam bile bile söyletti mevta için o yalanı
Zaten hiç de bilmezdim o musalla taşında yatanı
Yalanı bilmezken nasıl düştüm TANRIM ben bu hatayı
İyi demem yalandı şimdi dilerim senden af’ını

Kadere boyun eydim koyma beni musalla taşına
Hep yalnız yaşadım bırakma bu alemde tek başıma
Zaten şerefsizdi deyip atın naşımı bir kenara
Dünya da bir işe yaramadım yem olayım kurda kuşa

                                                       Yazan Celal TİRİT