GÜLÜM

                GÜLÜM

O gidişinle soldurdun gönlümü

Tüm azabınla tükettin ömrümü

Sen yanarsan bulan olmaz külünü

Her gidişin bir dönüşü var gülüm

Ağlayan gözlere görmedi gözün

Hangi evladına geçer o sözün

Kim tanır seni aşk’la yanmış yüzün

Böyle bitirdin özünü be gülüm

Ağlayan gözlerde yaşlar dinermi

Sinemde açılan yara sinermi

Kararan bahtım hazanda gülermi

Baharı hiç yaşatmadın be gülüm

Birgün senin o gülünde solacak

Anlında kara hep aynı kalacak

O güzelliğin elbet son bulacak

Her gidişin bir dönüşü var gülüm

O, parlayan gözlerin hemen solsun

Açmadan çiçeğini hazan vursun
Susuzluktan dudakların kurusun

İçeçek suyu bulma sen be gülüm

Düştün dönüşü olmayan yollara

Aşk diye çıktın yaylada dağlara

Zinçirle vurdun kalbimi bağlara

Sensiz çözülmüyor bağın be gülüm

Bir zamanlar gonca gülümdün benim

Koklattın kendini oldun dikenim

Sen olmasanda bu derdi çekerim

Her gidişin bir dönüşü var gülüm

Aldattın o pembe yalanlarınla

Akacak gözyaşların damla damla

Tutmaz olacak o,ellerin ah’ımla

Sürünmeni görmem yeter be gülüm

Hayata küstümse ne önemi var

Küstüren hep sen deyilmisin yar

Yeni sevgi buldun oldun bahtiyar

Küskünlükle unutuldu tüm anılar
                            Yazan Celal TİRİT