KÜSTÜM

KÜSTÜM
Sevilmeden sevdim seni küstürdün kaderime
Hiç mutluluk görme diye avuç açtım rabbime
Gün gelir pişman olursun sende ettiklerine
Sen harammı ettin TANRIM bana güzellerine

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Mutluluk yüzü görme diye avuç açtım ben rabbime

Gülmedi gülemez yüzüm mutluluğu bilmedim
Bir gün olsun candan seven bir yar yüzü görmedim
Ben yaşadım nasıl nerede kimseye diyemedim
Neden kuyumu kazdılar yar diye sevdiklerim

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Yıllarca gülüm diye tuttum behbat zehirli dikene

Her zaman hakir görüldüm düşmanım oldu benim
Nerede şimdi dostum diye o ekmeği verdiklerim
Çok dost aradım bulamadım nerede o sevenlerim
Vuran her gün başıma vurdu yıkıldı tüm hayellerim

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Yıllarca gülüm diye tuttum behbat zehirli dikene

Şimdi kuruyan çiçeklerin toz olup nasıl savruldu
Beni yaktın ama seninde o yerin yurdun kayboldu
Sen o sevgiye hiç deymezdin o hata hep bende oldu
Senin polensiz çiçeklerin küstürdü beni hayata

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Yıllarca gülüm diye tuttum behbat zehirli dikene

Ah ah hep ben sevdim diyemi sarardı soldu güllerim
Senin gibi güzel çiçeği görmedi hiç bu gözlerim
Çiçeklerden o orkidemi her an her yerde özlerim
ben o gülü seveyim derken nasıl sevdim ki dikeni

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Yıllarca gülüm diye tuttum behbat zehirli dikene

Ben nasıl bilemeden sevdim güzellerin zalimine
Sen neden açmadan soldurdun benim tomurcuk gülüne
O,hazanmı vurup öldürdü giremedin şu gönlüme
Neden okşatmadan kuruttun gülünle o dikenine

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Yıllarca gülüm diye tuttum behbat zehirli dikene

İnsanoğludur hergün emer annesinin çiğ sütüne
Nasıl güvenilir ki TANRIM bu güzellerin sözüne
Tövbem vardı hiç bakmamaya güzellerinin gözüne
TANRIM güzellerin kandırdı tutamadım o sözüme

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Mutluluk yüzü görme diye avuç açtım ben rabbime

Şöyle bir baktım şu halime kalemi aldım elime
Ben yeni baştan yazacaktım ben benim şu kaderime
Belki andımı yazacaktım bir daha sevmemesine
Güzel kalemim boş ver dedi sen seversin birine

Hep sevilmeden sevdim diye küstüm şu kaderime
Mutluluk yüzü görme diye avuç açtım ben rabbime

Şu tabiat bile küstürmüş Dünyada tüm çiçekleri
Ağlıyor sümbülü lalesi papatyası ve nergizi
Sanma bir gün doğar bahçene o güneşin geceleri
O geceler gündüzler zından hayat haram olsun sana
Yazan Celal TİRİT